داده‌های رسمی مرکز مکانیزاسیون و صنایع کشاورزی ایران نشان می‌دهد، نیمی از تراکتورهای کشور از رده خارج هستند. اما وزارت صمت معتقد است تا زمانی که موضوع نیاز به واردات تراکتور ثابت نشود؛ اجازه واردات داده نمی شود. درضمن باید ثابت شود که تولیدکنندگان داخلی توان تولید نیاز داخل را ندارند.

براساس این داده‌ها، در کشور درحال حاضر ( ۱۴۰۲) ، از ۶۱۰ هزار تراکتور موجود در بخش کشاورزی بیش از ۵۵ درصد آنها فرسوده است. یعنی بیش از ۳۰۰ هزار تراکتور فرسوده وجود دارد. به همین دلیل باید واردات اتفاق بیافتد.

از طرفی کشور سالانه نیاز به ۲ هزار و ۲۰۰ دستگاه کمباین نیاز دارد این درحالی که به گفته کریم ذوالفقاری رییس مرکز مکانیزاسیون و صنایع کشاورزی، تولید کشور حداکثر ۸۰۰ تا هزار کمباین است.

 او در مورد وضعیت ظرفیت صنایع تبدیلی و تکمیلی کشور هم گفت: از کل ظرفیت تولیدی صنایع تبدیلی و تکمیلی کشور، بخش باغی ۱۱ میلیون تن، زراعی ۲۸ میلیون تن، دامی ۲۲ میلیون تن، شیلاتی ۴ میلیون تن، خوراک دام و طیور ۲۳ میلیون تن، سردخانه ۴میلیون تن و کود حدود ۲ میلیون تن را شامل می‌شود.

رییس مرکز مکانیزاسیون و صنایع کشاورزی افزود: این میزان ظرفیت در ۱۵ هزار واحد فعال صنایع تبدیلی و تکمیلی در کشور است.

ذوالفقاری با اشاره به عدم اجرای درست قانون انتزاع در کشور گفت: این روند باعث ایجاد سردرگمی در بهره برداران شده است. باید متولی، امکانات و حمایت ها واحد باشد تا بتوانیم کار را به درستی انجام دهیم.

طبق اعلام وزارت جهادکشاورزی، بر اساس گزارشات استانی در شش ماهه ۱۴۰۲ تعداد ۴۳۶ طرح با ظرفیت جذب ماده خام ۳ میلیون و ۹۰۰ هزار تن، میزان سرمایه‌گذاری ۱۱۶ هزار و ۶۸۸ میلیارد تومان و ایجاد اشتغال حدود ۷ هزار نفر به بهره‌برداری رسیده است، تعداد ۶ طرح در کارگروه به مبلغ کلی ۳۳۲۷ میلیارد ریال مصوب و به بانک عامل ارسال شده است.

در حوزه کاشت نشایی هم ۷۰ درصد با دستگاه نشاکار انجام می‌شود و حدود ۹۰ درصد از مزارع شالی با کمباین برداشت برنج انجام می‌ دهند، با این حساب؛ به گفته ذوالفقاری، ناوگان دستگاه نشاکار و برداشت برنج در شرایط خوبی قرار دارد.

به گزارش اکوایران، رییس مرکز مکانیزاسیون و صنایع کشاورزی با اشاره به اینکه از کل ۱۰ هزار میلیارد تومان اعتبار مکانیزاسیون؛ ۱۴ درصد سهم بخش دام و طیور است، تصریح کرد: در جلسه‌ای مقرر شد، تسهیلات ۲۳ درصدی برای حوزه تامین و تجهیز دامداری‌ها استفاده شود.

 

 

نویسنده: سروش کیانی قلعه‌ سرد

چگونگی تامین و نگهداشت آب، جدی ‌ترین مسئله امروز بسیاری از کشورهای جهان، از جمله ایران است. اقلیم آبی ایران، در دهه ‌های اخیر ناپایدار بوده است و در غیاب قانون آب، این ماده حیاتی پیوسته هدر می ‌رود و سرعت کمیابی آن مدام بیشتر می ‌شود. سیاست ‌گذاری ‌ها و راهکارهای مدیریت آب در بسیاری از موارد کم ‌اثر بوده و بعضا خود سیاستگذاری ‌ها، زمینه‌ ساز تشدید مشکلات شده است. راهکارهایی چون شیرین ‌سازی آب دریا و انتقال به مناطق درگیر با کم ‌آبی و طرح ‌های انتقال آب و سدسازی هر یک زمینه ‌ساز مسائل و مشکلات دیگری شده است. این کتاب، مطالعه جامعی درباره همین مسائل است.

 

 

اکونومیست در گزارشی ویژه در شماره مخصوص کریسمس خود به روند مهاجرت از کشورهای فقیر به کشورهای ثروتمند و سیاست‌های در حال تغییر در این زمینه پرداخته است...

هر روزه تصاویری تلخ از غزه در سراسر جهان منتشر می‌شود؛ جایی که نزدیک به ۲ میلیون فلسطینی مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند. حتی جمعیتی بزرگتر از آمارهای غزه، در سودان،‌ کنگو،‌ سوریه و اوکراین آواره شده‌اند.

به نوشته اکونومیست، اکثر افراد زمانی که می‌بینند مردم یک منطقه از بمب و گلوله فرار می‌کنند، احساس ترحم و دلسوزی نسبت به آن‌ها پیدا می‌کنند، اما بسیاری هم یک حس دیگر را تجربه می‌کنند؛‌ ترس.

 

یافته‌های یک گزارش پژوهشی نشان می‌دهد که شاخص کامیابی لگاتوم با وجود فرازوفرودهای متعدد طی ۱۷ سال گذشته، در مجموع روند صعودی داشته است. با این حال ایران از بین ۱۶۷ کشور جهان در رتبه ۱۲۶ قرار گرفته است. وضعیت ایران در منطقه خاورمیانه و آفریفا نیز چندان مطلوب نبوده و در بین کشورهای همسایه ایران نمره متوسط رو به پایین را کسب کرده است. شاخص کامیابی لگاتوم، به ارائه یک سیمای جامع‌تر از رفاه و موضوعات مرتبط با آن در میان کشورها می‌پردازد تا سیاستگذاران هر کشور بتوانند همزمان نقاط ضعف و قوت خود و سایر کشورها را مشاهده کنند و براساس آن برنامه‌ها و استراتژی‌هایی برای بهبود و ارتقای سطوح رفاه در نظر بگیرند. این شاخص براساس ۱۲مولفه اندازه‌گیری می‌شود که برخی از مهم‌ترین آنها، کیفیت اقتصادی، محیط کسب‌وکار، آموزش، سلامت، آزادی فردی، محیط سرمایه‌گذاری و زیرساخت‌های تسهیل‌کننده تجارت و بازار است.

شاخص کامیابی لگاتوم از ترکیبی از داده‌های کمی و کیفی و از منابع معتبری مانند بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول (IMF) و گالوپ استفاده می‌کند. به هر کشور برای هر رکن امتیازی تعلق می‌گیرد و رتبه‌بندی کلی با تجمیع این امتیازات مشخص می‌شود. 

به طور کلی ایران در جهان و بین 167 کشور، رتبه 126 را در شاخص جهانی کامیابی لگاتوم داراست. دانمارک در رتبه اول و پس از آن سوئد، نروژ، فنلاند و سوئیس در رتبه‌‎های دوم تا پنجم قرار دارند. سودان جنوبی، یمن، جمهوری آفریقای مرکزی و یمن در آخرین پله‌های این جدول قرار دارند. بر اساس این گزارش، ایران طی 17 سال گذشته در این شاخص، فرازوفرودهای متعددی را تجربه کرده است؛ اما به طور کلی روند صعودی داشته است. به طوری که از نمره 46.85 در سال 2007 به 47.71 در سال 2023 رسیده است. همچنین در این سال‌ها کمترین نمره ایران مربوط به سال 2011 (1390) و بیشترین نمره مربوط به سال 2019 (1398) بوده است.

همچنین در مقایسه با کشورهای همسایه، ایران از بین 8 کشور در رتبه پنجم قرار گرفته است و در وضعیت متوسط رو به پایین قرار دارد. ارمنستان با نمره 60.92 در رتبه اول قرار گرفته است و پس از آن کشورهای جمهوری آذربایجان (56.26)، ترکیه (55.50)، ترکمنستان (52.38) و ایران (47.71) قرار دارند. افغانستان با نمره 34.18 در مرتبه آخر قرار دارد. در میان 17کشور منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا نیز ایران در رتبه 14 و بالاتر از یمن، سوریه، لیبی و عراق قرار دارد. امارات متحده عربی، قطر، کویت و بحرین نیز به ترتیب 4 کشور نخست در این منطقه به شمار می‌روند.