برآورد ظرفیت‌های‌ تولیدی‌ صنایع‌ با چه معیارهای صورت می‌گیرد؟ ارزیابی‌ها نشان می‌دهد ارزش افزوده را می‌توان یکی شاخص‌های‌ کاربردی‌ برای‌ برآورد ظرفیت‌های‌ تولیدی‌ صنایع‌ و نسبت‌ سرمایه‌گذاری در این بخش دانست، معیاری که به‌نوعی‌ نشانگر وضعیت‌ و چشم‌انداز سرمایه‌گذاری‌ در صنایع و وضعیت ظرقیف موجود در این بخش‌ است‌. ازیابی گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس نشان‌ می‌دهد در صورتی که صنایع‌ به‌ مرز ظرفیت‌های‌ تولیدی‌ خود برسند، برای‌ گسترش این‌ ظرفیت‌ اقدام به‌ سرمایه‌گذاری‌های‌ بیشتری‌ می‌کنند و این روند در صورت عدم سرمایه‌گذاری برعکس خواهد بود. این‌ نسبت‌ از سال ١٣٨٦ به‌ میزان معناداری‌ کاهش‌ داشته که این امر‌ بیانگر آن است‌ که‌ در صنایع‌ کشور بخش‌ کمتری‌ از ارزش افزوده تولیدی‌ سرمایه‌گذاری‌ می‌شود با این شرایط می‌توان گفت صنعت‌ کشور در یک‌ دوره نسبتا طولانی‌ در وضعیت‌ رکودی‌ قرار دارد. همچنین‌ بررسی‌ شاخص‌ نسبت‌ ارزش افزوده (به‌ قیمت‌های‌ ثابت‌) به‌ اشتغال که‌ درحقیقت‌ بیانگر بهره‌وری‌ نیروی‌کار است‌ نیز نشان می‌دهد صنایع‌ در دهه‌ ١٣٩٠ در وضعیت‌ رکودی‌ و فعالیت‌ پایین‌تر از ظرفیت‌ نسبت‌ به‌ متوسط‌ بلندمدت خود قرار دارند. در نهایت‌ بررسی‌ شاخص‌ ارزش افزوده به‌ ارزش محصولات تولیدی‌ که‌ نشانگر توان خلق‌ ارزش افزوده در صنایع‌ است‌ نیز نشان می‌دهد بخش‌ صنعت‌ در دهه‌ ١٣٩٠ وارد فاز رکودی‌ شده است‌. از سوی دیگر رویکرد مدل‌سازی‌ نشان می‌دهد که‌ افت‌ نرخ بهره برداری‌ از ظرفیت‌ صنایع‌ از سال ١٣٨٨ به‌ بعد شروع شده و سال ١٣٩٤ مطابق‌ با کمترین‌ میزان بهره برداری‌ از ظرفیت‌هاست‌. پس‌ از آن شاهد بهبودی‌ اندک در میزان بهره برداری‌ از ظرفیت‌ صنایع‌ هستیم ‌اما، مجدداً از سال ١٣٩٧ با تشدید تحریم‌های‌ اقتصادی‌ صنایع‌ به‌سمت‌ کاهش‌ بهرهبرداری‌ از ظرفیت‌ خود حرکت‌ می‌کنند. رشد اقتصادی از طریق افزایش سرمایه‌گذاری با توجه به این گزارش می‌توان گفت کارآمدی رشد اقتصادی یکی از الزمات اثرگذار در رشد اقتصاد بخش صنعت محسوب می‌شود و با این شرایط این نکته نمایان می‌شود که یکی از عوامل موفقیت در رشد اقتصادی توجه به کارآمدی واحده‌‌های صنعتی است، عاملی که رشد اقتصادی ایران هم به آن گره خورده است. رشد اقتصادی از طریق افزایش سرمایه‌گذاری به‌صورت ایجاد واحدهای جدید یا توسعه واحدهای موجود محقق می‌شود، با این‌حال، یکی از راهکارهای تحریک رشد اقتصادی، تلاش برای بهره‌برداری بیشتر از ظرفیت‌های موجود صنایع و درنتیجه افزایش بهره‌وری است. با این شرایط تا زمانی که ظرفیت‌های موجود به درستی بهره‌برداری نشوند، ایجاد ظرفیت‌های تولید جدید معنا پیدا نمی‌کند. از‌ این ‌رو، سنجش وضعیت ظرفیت‌های تولیدی در صنایع کارخانه‌ای ایران و میزان ظرفیت بهره‌برداری نشده آنها ضروری است. فعالان اقتصادی‌ معتقدند نرخ بهره‌برداری‌ از

با وجود اینکه شرکت مادر تخصصی توسعه معادن و صنایع معدنی خاورمیانه (میدکو) در میان ۱۴ شرکت فولادی که برای ساخت نیروگاه برق حرارتی متعهد شده‌اند، قرار ندارد اما توانسته با استفاده از توان داخلی شرکت‌های زیر مجموعه خود، یک واحد نیروگاه ۴۵۰ مگاواتی سیکل ترکیبی مدرن در کلاس F را احداث و به شبکه سراسری برق متصل کند. صنایع فولادی یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بخش‌های تولیدی کشور محسوب می‌شوند و حدود ۳۰ درصد از تولید خالص ملی (GDP) را در اختیار دارند. طبق آمارهای رسمی، ارزش افزوده صنعت فولاد، سالانه به ۲۰ میلیارد دلار می‌رسد و صنایع فولادی برای ایجاد این میزان ارزش افزوده، سالانه ۲۰ میلیارد کیلووات‌ ساعت برق مصرف می‌کنند. وجود ظرفیت نیروگاهی ۶ هزار مگاواتی در صنعت فولاد، شرکت‌های بزرگ خصوصی و شبه دولتی در این حوزه را برای تولید برق و کاهش بار انرژی از روی دوش دولت ترغیب می‌کند. کمبود منابع انرژی و قطعی برق طی سال‌های اخیر، به یکی از چالش‌های بزرگ صنایع به ‌ویژه صنایع انرژی‌بر مانند فولاد تبدیل شده است؛ البت

بررسی رشد ماهانه قیمت ها نشان می دهد در اولین ماه پاییز امسال سه چهره مختلف از تورم به ثبت رسیده است. از رکورد ۹ماهه مثبت تا بالاترین رکورد منفی در ده سال گذشته. آمارها نشان می‌دهد شاخص قیمت کل کالاها در مهر ۱۴۰۲ نسبت به شهریورماه حدود ۲.۳ درصد رشد داشته است. در مقایسه با ماه‌های گذشته در سال ۱۴۰۲، تورم کل کالاها در مهر، نرخی قابل پیشبینی بود. اما در بررسی جزئی‌تر مشاهده می‌شود به رسم هرساله، تورم ماهانه برخی از اقلام کالایی دچار رکورد‌زنی‌های چندماهه، چند ساله و یا بیش از یک دهه شده‌اند. به طور کلی شاخص قیمت مصرف کننده در ۱۲ بخش مهم مورد ارزیابی قرار میگیرد. با توجه به وزن هر کدام از بخش‌ها شاخص قیمت مصرف کننده کل محاسبه می شود. در نهایت رشد شاخص قیمت مصرف کننده در هر بخش و در کل، گویای تورم ماهانه بوده که به نوعی نشاندهنده تغییرات آنی قیمت ها در هر مقطع زمانی است.