اقدام دولت در انتشار گزارش مالی 313 شرکت‌های دولتی که با هدف شفافیت اقتصادی در ایران صورت گرفته بار دیگر نشان داد که اقتصاد شرکت های دولتی به سختی می گذرد و با بدهی های سنگین رو به رو است و این نکته بر اهمیت خصوصی سازی واقعی در ایران تاکید دارد. در این بین رئیس سازمان خصوصی سازی هم در تویتی در این باره نوشت:« بفرمایید کدال! روز تاریخی شفافیت یا اقدام وزارت اقتصاد در انتشار صورت های مالی 320 شرکت دولتی. ارقام نجومی زیان انباشته شرکت های دولتی در کدال را بخوانیم تا دستپخت مدیریت دولتی را بهتر بچشیم. چه کردیم با دارایی های ملی این سرزمین!»

بعد از انتشار صورت‌های مالی برخی شرکت‌های دولتی درسال گذشته که مهم ‌ترین آن بانک ملی بود و با حواشی زیادی همراه شد برای دومین بار و این بار در ابعادی وسیع‌تر، اطلاعات مالی بسیاری از شرکت‌های دولتی در سامانه اطلاعات ناشران (کدال) منتشر شد که در نوع خود بی‌ سابقه است. بر این اساس ظرف 2روز اطلاعات مالی بیش از 313شرکت دولتی در قالب 500اطلاعیه جداگانه ازجمله نیروگاه‌ها، پالایشگاه‌ها، شرکت‌های نفتی، شرکت‌های دولتی فعال در حوزه مسکن، مناطق ویژه اقتصادی، شرکت‌های خدمات بازرگانی شرکت‌های گاز استانی، برق منطقه‌ای، شهرک‌های صنعتی، شرکت‌های آب و فاضلاب و بسیاری دیگر از شرکت‌ها منتشر شد.

در میان این شرکت‌ها می‌توان به شرکت‌هایی ازجمله راه‌آهن، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، سازمان گسترش و نوسازی صنایع معدنی ایران، فرودگاه امام خمینی، شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، هواپیمایی جمهوری اسلامی، ملی فولاد ایران، ارتباطات زیرساخت، سازمان حمایت از تولید‌کننده و مصرف‌کننده و بسیاری دیگر از شرکت‌های بزرگ دولتی اشاره کرد. با این حال بررسی اطلاعات منتشر شده نشان می‌دهد بخش عمده اطلاعات منتشر شده مربوط به شرکت‌های زیرمجموعه وزارت راه و نیرو بوده وتعداد کمتری از شرکت‌های متعلق به وزارت نفت منتشر شده است که انتظار می‌رود اطلاعات مربوط به شرکت‌های این وزارتخانه ازجمله شرکت ملی نفت که جای خالی آن در فهرست شرکت‌های دولتی احساس می‌شود نیزمنتشر شود.

 روند انتشار صورت مالی شرکت‌های دولتی، از شهریور ماه سال گذشته و پس از اعلام سیداحسان خاندوزی، وزیر اقتصاد آغاز شد.

 او این اقدام را در راستای افزایش نظارت‌های عمومی بر عملکرد شرکت‌های دولتی و بهبود عملکرد آنها دانسته بود. در نخستین مرحله، شرکت‌های زیرمجموعه وزارت اقتصاد ازجمله سازمان خصوصی‌سازی‌، سازمان حسابرسی و بانک‌های دولتی، شهریور ماه سال قبل صورت‌های مالی خود را منتشر کرده بودند.

یکی از بهترین و پرفروش‌ترین کتاب های اقتصادی، کتاب چه چیز به چه کس می‌رسد؟ چرا؟ اثر «الوین راث»، اقتصاددان و استاد دانشگاه آمریکایی متولد 1951 است. این کتاب برای اولین‌بار در سال 2015 به چاپ رسید.

کتاب چه چیز به چه کس می‌رسد؟ چرا؟  با زبانی ساده و بعضاً طنز، به بیان مسائل و مثال‌هایی در توضیح طراحی بازار و جورسازی پرداخته است. راث در این کتاب در چهار بخش و دوازده فصل به بیان اینکه بازار همه‌جا هست، بازار چگونه شکست می‌خورد، نوآوری در طراحی برای افزایش هوشمندی و ضخامت و سرعت بازار و بازار ممنوع و بازار آزاد پرداخته است.

 

«اکونومیست» در شماره جدید خود به بررسی ابعاد مختلف تورم آمریکا پرداخت. درحالی‌که اقتصاد آمریکا رکورد چهل ساله تورم خود را شکسته است، نگرانی‌ها از واکنش فدرال‌رزرو در سرتاسر جهان به چشم می‌خورد. این سطح از تورم که با کاهش نرخ بهره و بسته‌های حمایتی کرونایی دولت آمریکا آغاز شده، با افزایش قیمت انرژی تشدید شده‌است.

این نشریه معتقد است بانک‌‌های مرکزی باید با پایین نگه داشتن نرخ تورم و ایجاد ثبات در آن، در اقتصاد اعتماد ایجاد کنند. فدرال‌رزرو اما به‌طور نگران‌‌کننده‌‌ای کنترل خود بر تورم را از دست داده است.

 

بدون وجود چشم اندازی دقیق، پیش از رسیدن به سوددهی، بسیاری از استارتاپ ها از گردونه کار خارج می شوند.

 بدون داشتن اهداف مشخص، فرایند کار برای صاحب یک استارتاپ به انجام کارهای بی ربط و صرف زمان و هزینه برای نگه داشتن کسانی خلاصه می شود که هیچ حمایتی از شرکت نمی کنند.

 اما راه حل چیست؟ توسعه اهداف اصلی در شرکت که برگرفته از چشم انداز شرکت است، می تواند مسیر را برای حرکت شرکت های نوپا هموار کند.

رشد سریع عرضه محصولات و خدمات از اولویت های استارتاپ هاست.

 هیجانی که صاحبان استارتاپ ها نسبت به انجام این اولویت دارند، ممکن است آن ها را از اهداف اصلی که در فروش دارند، دور کند، از حجم منابع بکاهد و از کیفیت کار کم کند.

در بین همه استارتاپ ها، استارتاپی در این فرایند دچار این چالش ها نمی شود که بر اهداف اصلی و چشم انداز خود تمرکز کند.

 شرکتی که چنین چشم انداز و اهداف اصلی ندارد، شبیه به اسلحه ای عمل می کند که با شلیک یک گلوله سروصدای زیادی از آن می شنویم، اما در ادامه، چیز دیگری از آن نمی بینیم. به همین دلیل داشتن اهداف بلندمدت و عملیاتی برای همه استارتاپ ها ضروری است.

سایت کارآفرین در گزارشی نوشت در سال 2015، یک استارتاپ در حوزه عرضه محصولات نوآور به اسم کورکی، توانست در نخستین سال های فعالیتش 169.5 میلیون دلار سرمایه جذب کند. اما کورکی سرانجام با قیمت 4.7 میلیون دلار به فروش رفت. آنچه سرنوشت کورکی را به این نحو تغییر داد فقدان تمرکز و تکرار تولید یک نوع محصول بود که به تدریج تطابقش را با بازار و کیفیتش را از دست داد.

تجربه کورکی نشان داد هر محصول یا خدمتی که استارتاپ عرضه می کند، باید با اهداف اصلی آن هماهنگ شود. داشتن چشم انداز از نکات مهم در موفقیت استارتاپ هاست. زمانی که  می دانید چه می خواهید، مسیر روشن می شود. علاوه بر این، داشتن پایه و اساس سالم، اعتماد و اطمینان به کاری که درحال انجام است را بالا می برد. در این شرایط، هر انحرافی از مسیر اصلی، به سرعت اصلاح می شود.

هم چنین، غرق شدن در فعالیت های روزمره، به کاهش تمرکز کارآفرینان بر نکاتی می انجامد که در موفقیت آن ها نقش ایفا می کنند. یک کارآفرین نباید از موفقیت به خود ببالد و مغرور شود. درون نگری و بررسی گذشته، راز حرکت رو به جلوست. یافتن نکاتی که به شخصیت و فلسفه شرکت شکل می دهند، کلید درک بهتر چشم انداز آن است.